Oh jee oh jee het is weer zover…

Manlief heeft weer een briefje mee met daarin de uitnodiging voor een gezellig feestje van de POV.  Wat we gaan doen is zoals altijd weer een ….. verrassing!

Hoezo verrassing? Hoezo geheim? Ik haat verrassingen en geheimen… Wat is dat toch tegenwoordig, alle feestjes worden een surprise feest. Ik ben 46 jaar en wil gewoon weten wat ik aan moet doen? Kan ik op hakken, moeten het gympen worden, in panty of toch een jeans…Kom op zeg, bij kinderen van 7 doen we surprise feestjes, eten we patat en wordt je thuis gebracht… maar dat doen we nu toch niet meer.

Je begrijpt ik heb niet zulke goede ervaringen met van die sportieve surprise feestjes….lach mee:

Jaren terug hadden we in november ook een POV feestje. Het regende en het stormde die dag, echt niet meer normaal. We konden opstappen in Vollenhove en met de bus zouden we dan …. jawel naar de verrassings locatie rijden. Nou daar stonden we, allemaal keurig in de kleren, haar en makkiage tip top voor elkaar, hakkies aan en een wollen lange jas had ik aan, ik vergeet het nooit weer.

Na een vreselijke lange busrit waarin ik naast de chauffeur moest zitten omdat ik anders de hele bus onder kots in verband met wagenziekte kwamen we ergens in de bossen bij Assen terecht of zo. Daar in de “middel of no where” stond een restaurant waar ons een kop koffie werd aangeboden en ons werd mede gedeeld dat we de WITTE WIEVEN TOCHT gingen lopen.

Mijn hoofd moet boekdelen hebben gesproken! LOPEN? IN DIT BOS? MET DIT WEER? MET DEZE OUTFIT? IN HET DONKER? HORROR? SCHRIKKEN? BLUBBER? En ga zo maar door…. Nou echt, ik heb hem gelopen maar wat een hel! Dood eng, je schrikt je de pleuris, en nat nee zeikende nat en kats doorweekt kwamen we terug in het restaurant. De makkiage onderaan de kin, het haar als een verzopen fred op de kop echt vreselijk! Het stamppot buffet was geloof ik wel prima…kweet het ook niet meer :)) Maar wat voelde ik mij k*t oooh zo erg. En ik had onder mijn lange wollen jas een suède blazer aan maar door alle doorweekte zooi en doorgelekte haarlak was die naar de gallemiezen! Ook dat nog!

Paar jaar terug…feestje…kom je binnen en meteen wordt je behangen met zo’n hawaii slinger..hoe leuk! Thema feest “piratis of the caribean” dusssssssss limbo dansen, vuurspuwen, stoelendans en mee zingen. De coctails waren prima te doen maar plots paniek, blinde paniek, want ineens was hij daar…de grote witte papagaai!!! En nu moet je weten: IK BEN ZO ONTZETTEND BANG VOOR ALLES MET VLEUGELS EN VEREN!!! Dus dit ging helemaal fout. Ik was alleen maar druk met het in de gaten houden van die papagaai..hij ging van schouder naar schouder…werkelijk ik had het zweet in de bilnaad staan. Een kop zo rood als een reuze tros tomaat. Knikkende knieën en klotsende oksels. En ineens viel het mensen op dat ik mij ietwat vreemd gedroeg en vroeg men wat er aan mankeerde…stotterende vertelde ik: “die papagaai” “ik ben bang” “oooh waar is hij”.  In overleg met de organisatie is mijn gevleugelde vriend toen in zijn kooitje gestopt. Opgelucht en met een coctail extra ben ik de avond door gekomen.

Twee jaar terug…feestje…kom je binnen staan ze klaar met jawel schotse quilten pfffffffff thema feest Highland Games. Neeeeee ik ga niet in quilt, neeeeee ik wil geen hooivork gooien, neeeeee ik wil niet boomstam werpen…nee nee nee ik ben dol op feestjes maar echt ik kan mezelf heel goed vermaken aan een tafeltje met een paar leuke mensen, heb zelf thuis een leuke outfit uitgezocht, doe mij er een lekker wijntje bij, laat mij geen sportieve dingen doen en yohoooo, luister vriend, een SCHOTSE QUILT kleed mij helemaaaaaaal niet af en is zo niet fashionable! Dus ik bedank.

Ander feestje…kom je binnen blijkt dat we gaan we boogschieten. Eerst uitleg en veiligheid voorschriften doornemen. Nou echt niet doen met mij, laat maar, ik raak vingers kwijt, ik schiet de pijlen de verkeerde kant op, gewonden, ogen eruit, laat maar, niet doen, dit wil je niet met mij…dus ik heb op advies van mezelf heerlijk met een bakkie koffie toegekeken hoe iedereen zich druk maakt met levensgevaarlijke schiet dingen en apparaten.

En nu dus weer een heeeeeeel leuk uitje….ik gniffel….ik kan er nog niks over zeggen….maar ik weet al wat ze gaan doen…want mijn man is daar achter gekomen…en weet je wat nou het aller aller aller leukste is? Waarom ik giga in een deuk lig? Wij kunnen niet, zijn helaaaaaaaaaaaaaas verhinderd, zoooo ontzettend jammer de bammer.  Maar onze lieve Yvon, die haar man, die werkt bij mijn man…voel je hem aankomen???? Ik ga stuk…dweil mij weg…ik kan niet meer…lig nu al dubbel.

Wordt vervolgt….hihiihihihihi

Liefs Nathalie

 

Start typing and press Enter to search